Κυριακή 28 Απριλίου 2013

ΜΕΡΑ ΤΗ ΜΕΡΑ

Παλευω να αλλαξω,παλευω να ζησω.θελω να φωναξω αλλα ειναι κανεις?ειναι πολλοι..αλλα λιγοι...
ειναι πολλα,αλλα λιγα τα σημαντικα..ετσι αοριστα και γενικως,χωρις κατι συγκεκριμενο...δεν ειναι λαθος,ειναιη ζωη,ειναι η μερα που περναει,και δεν προλαβαινεις ουτε να την μυρισεις...μαθαινεις με αυτο,μεγαλωνεις με αυτο,ζησε με αυτο... ε λοιπον...αναπνεω και ζω...ξανα...ειμαι εδω...εφυγα για λιγο..αλλα τωρα ειμαι εδω...σε ενα νησι ξανα,με την αγαπημενη θαλασσα των ονειρων απο πανω και απο κατω....με τα δεντρα ξανα να μιλανε,με μενα και για μενα,με τον ουρανο να παιρνει οτι χωμα θελω εγω ξανα...με τα λουλουδια να μην φοβουνται να χαμογελασουν..συγνωμη αλλα...με λενε γιωργο και ειμαι καλα...και πσιτ....χαμογελω...